'Trochę inny Harry Potter'
Jack Thorne - Harry Potter i Przeklęte Dziecko

Jak mijają wam święta? Ilu z was dostało książki pod choinką? U was też śnieg? 

Mam dla was dzisiaj recenzję książki, o której zapewne wciąż jest głośno w blogosferze. Nie byłam do niej przekonana, bo zbierała naprawdę różne opinie i niestety głównie te złe. Jednak mimo wszystko, to wciąż był Harry Potter. Moja ciekawość rosła i rosła, a gdy udało mi się wygrać tę książkę w konkursie, stwierdziłam "czemu nie?".

Moje wrażenia możecie przeczytać poniżej.

Zapraszam!

Tytuł: Harry Potter i Przeklęte Dziecko

Autor: J.K.Rowling, Jack Thorne i inni

Tytuł oryginału: "Harry Potter and Cursed Child"

Tłumaczenie: Małgorzata Hesko-Kołodzińska, Piotr Budkiewicz

Wydawnictwo: Media Rodzina

Kategoria: Fantastyka, Fantasy

Harry Potter nigdy nie miał łatwego życia, a tym bardziej teraz, gdy jest przepracowanym urzędnikiem Ministerstwa Magii, mężem oraz ojcem trójki dzieci w wieku szkolnym.
Podczas gdy Harry zmaga się z natrętnie powracającymi widmami przeszłości, jego najmłodszy syn Albus musi zmierzyć się z rodzinnym dziedzictwem, które nigdy nie było jego własnym wyborem. Gdy przyszłość zaczyna złowróżbnie przypominać przeszłość, ojciec i syn muszą stawić czoło niewygodnej prawdzie: że ciemność nadchodzi czasem z zupełnie niespodziewanej strony.

Czy wy widzicie tę okładkę? Jest wspaniała! Ja wiem, że zachwalam wiele okładek recenzowanych książek, ale... o matko! Wizualnie ta książka naprawdę zachwyca.
Ale to jeszcze nie wszystko, ponieważ wewnątrz  jest również bardzo ładnie.



Książka jest tak naprawdę scenariuszem do sztuki teatralnej, nie powieścią. Dlatego też musimy przygotować się do dużej ilości dialogów i naprawdę znikomych opisów. I takiego rodzaju przedstawienie Harrego Pottera budziło moje wątpliwości, bo naprawdę lubię rozbudowane opisy akcji i refleksji bohaterów. Czasami gubiłam się w w tym, kto co mówi i kiedy, jednak całościowo czytało się to naprawdę dobrze!
Bez długich opisów akcji przeciętny czas czytania tej książki to jakieś dwie godziny.


Czytając "Przeklęte Dziecko" natrafiłam na jedną jedyną literówkę pod koniec książki. Wydanie i tłumaczenie książki na pewno więc można pochwalić.
Przejdźmy jednak do tej najważniejszej części recenzji.



Do "Przeklętego Dziecka" podeszłam z ogromnym dystansem. Choć media twierdziły, że to ósma część cyklu o Harrym Potterze, ja postanowiłam traktować to jako odrębny dodatek. Prawdą jest, że to nie J.K. Rowling jest jego autorką. Scenariusz został napisany przez Jacka Thorne'a przy pomocy reżysera Johna Tiffany'ego i J.K. Rowling właśnie. Najlepszym więc podejściem do przeczytania "Przeklętego Dziecka" jest potraktowanie go jako swoistego "fanficka" na podstawie powieści Rowling.
To nie zmieniło jednak faktu, że byłam podekscytowana, biorąc do ręki tę książkę, bo znaczyło to, że za chwilę znów przepadnę w świecie Harrego Pottera. Tym razem jednak dużo starszego.



Historia rozpoczyna się dziewiętnaście lat po bitwie o Hogwart. Harry Potter - mąż Ginny i zarówno ojciec, pracuje w Ministerstwie Magii. Jego przyjaciele - Ron i Hermiona - są małżeństwem i również rodzicami.
Na pierwszych stronach książki spotykają się oni na peronie 9 i 3/4, by pożegnać swoje pociechy odjeżdżające pociągiem do Hogwartu - Jamesa i Albusa Potter oraz Rose Granger-Weasley. Spośród tej trójki, głównym bohaterem "Przeklętego Dziecka" będzie Albus, który wraz ze swoim, poznanym w pociągu, przyjacielem Scorpiusem (synem Dracona), przeżyją emocjonującą przygodę przy pomocy zmieniacza czasu.

Moim zdaniem w pewnym momencie trzeba dokonać wyboru, kim chcesz zostać. I powiem ci, że w takiej właśnie chwili potrzebujesz albo rodzica, albo przyjaciela. Jeśli zdążyłeś znienawidzić rodzica i nie masz przyjaciół, jesteś zupełnie sam, a taka samotność jest bardzo trudna.

Prócz tego, będziemy również świadkami rozterek Harrego jako ojca, który nie do końca potrafi porozumieć się z synem. Poznając go w obliczu tak zwyczajnej sytuacji jak problemy rodzicielstwa, możemy być zaskoczeni.

Bardzo polubiłam obu głównych bohaterów. Scorpius - tak odmienny od swojego ojca - skradł moje serce. Przyjaźń synów dwóch największych wrogów z przeszłości również zaskakuje, ale w pozytywnym sensie.

Jak odciągnąć Scorpiusa od trudnych problemów emocjonalnych? Należy go zabrać do biblioteki.

Choć autorzy postanowili wysunąć na główny plan wątek Albusa i Scorpiusa, to przez całą książkę przewijają się również inne postaci. Pojawienie się niektórych z nich z pewnością wywoła uśmiech na naszej twarzy.




Wielkim plusem tej książki to właśnie świetnie wykreowani główni bohaterowie oraz przebiegające między nimi dialogi. Są bardzo naturalne i śledzi się je z prawdziwą przyjemnością. W dodatku Harry - który uważany był przez wszystkich za nieustraszonego - tutaj staje się w końcu bardziej przystępny. Nie tylko ze względu na problemy rodzicielstwa, ale również ze względu na inne czynniki, nie chcę wam jednak zdradzać fabuły.
Humor, który nie opuszcza kartki scenariusza, pozwala cieszyć się z książki jeszcze bardziej. Wielokrotnie uśmiechałam się, czytając wymianę zdań między bohaterami.
To, co mnie bolało jednak w "Przeklętym dziecku" to niekanoniczni dobrze znani nam bohaterowie, których zachowania nie pasowały do końca do tych przedstawionych w książkach pani J.K. Rowling.

[SPOILER ALERT] Chociaż teksty Snape'a mnie niezwykle bawiły. No i się uśmiechał, co było dość niecodzienne! [SPOILER ALERT]

Nie chcę wam polecać bądź nie polecać tej książki, ponieważ trzeba do niej podejść indywidualnie. Z pewnością jednak ja bawiłam się świetnie i bardzo chętnie obejrzałabym sztukę teatralną "Przeklętego Dziecka".
Chociaż mogłabym się w niej doszukać wielu luk fabularnych i tych właśnie niekanonicznych zachowań, i tak daję tej książce solidną ósemkę, ponieważ miło mnie zaskoczyła.





I to tyle ode mnie.
Spodziewaliście się takiej oceny? Szczerze mówiąc, nawet ja byłam zaskoczona, że książka mi się spodoba, ponieważ byłam święcie przekonana, że jednak się na niej zawiodę.

A teraz pytanie dla was na zakończenie:

Czy sięgniecie po "Harrego Pottera i Przeklęte Dziecko"?

Wesołych świąt wszystkim i 

do następnego!